Δεν μου αρέσει να κάνω τον προπονητή. Δεν είναι η δουλειά μου άλλωστε. Έχω δουλειά. Και δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Καταλαβαίνω από ποδόσφαιρο πολλά. Αλλά σίγουρα δεν έχω την ικανότητα να μαζέψω 20 ποδοσφαιριστές να τους δέσω όλους μαζί και να τους κατεβάσω στο γήπεδο. Άρα ... για τεχνικά θέματα θα ήταν άστοχο να σχολιάσω.
Το σχόλιο μου όμως θα το κάνω σαν απλός οπαδός και λογικός άνθρωπος. Υπάρχει πρόβλημα και αυτό φαίνεται. Εμένα στη δουλειά μου όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα θα προβληματιστώ μαζί με τους συναδέλφους, θα προτείνουμε λύσεις, θα τις εφαρμόσουμε και θα δούμε στην πορεία τι θα γίνει. Στην Ομάδα μας γίνεται κάτι τέτοιο; Δεν θέλω να αναφέρω αν το πρόβλημα είναι ο επιθετικός. Μπορεί και να είναι. Εγώ λέω πως δεν ξέρω. Αυτό που θέλω ωστόσο είναι να μάθω τι κάνει ο καθένας από το πόστο του για να λυθεί το πρόβλημα. Η διοίκηση για παράδειγμα. Τι κάνει; Ο προπονητής; Όταν κάτι δεν του βγαίνει τι κάνει; Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές;
Αυτό που γνωρίζω στα σίγουρα είναι πως οι σημερινοί ποδοσφαιριστές είναι οι ίδιοι που μας έκαναν περήφανους ανά το παγκόσμιο. Τυχαίο;
Περιμένουμε τον Αϊλτον να επιστρέψει. Και θα επιστρέψει. Θα αλλάξει όμως κάτι; Ο χρόνος θα το δείξει. Και μακάρι να μην επαληθευτούν αυτά που λέω, αλλά δύσκολα θα δω τον Αϊλτον να μας ξελασπώνει κάθε εβδομάδα.
Κατά την πλειοψηφία του κόσμου η ομάδα χρειάζεται επιθετικό. Δεν θα πω όχι. Ωστόσο κάτι δεν μου βγαίνει εδώ. Έφυγαν δυο μέσοι και θα έρθει ένας μέσος και ένας επιθετικός. Και αν .. λέω αν .. τραυματιστεί ή ντεφορμαριστεί κάποιος από τους μέσους; Ειδικά τώρα προς την τελική ευθεία οι κάρτες αυξάνονται. Κυρίως των μέσων. Μετρά τέσσερις ο Μοράις και ευτυχώς μόλις μια ο Πίντο. Υπάρχει ο αντικαταστάτης αυτός; Τελικά χρειαζόμαστε 1 ή 2 ποδοσφαιριστές; Γιατί τώρα θα φέρουμε έναν επιθετικό. Αλλά στην πρώτη αποτυχία οι περισσότεροι από εμάς θα λέμε "χρειαζόμαστε μέσους!".
Μεταγραφές. Όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι είναι μανιακοί να βλέπουν καινούργιο αίμα στην ομάδα τους. Λίγο πολύ μου θυμίζει την αντρική αδυναμία. Να έχουμε μια γυναίκα που την λατρεύουμε αλλά το καινούργιο ... άλλο πράμα. Άντε και έγινε η μεταγραφή. Θα μας βγει; Θα δέσει με την Ομάδα; Θα σκοράρει καμιά 15αριά τέρματα; Πόσο σίγουρο είναι αυτό; Γιατί αν είναι δεδομένο, τότε να φέρουμε περισσότερο από έναν! Αλλά η ιστορία δείχνει πως οι μεταγραφές δεν βγαίνουν πάντα. Θέλετε παραδείγματα αποτυχημένων μεταγραφών; Κυρίως του Ιανουαρίου;
Αυτό που λέω εγώ είναι πως ναι μεν υπάρχει πρόβλημα στο σκοράρισμα, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Πρώτιστο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι η απόδοση. Η όρεξη μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τα κίνητρα των ποδοσφαιριστών. Χωρίς δεινό εκτελεστή σίγουρα δεν σκοράρεις. Χάνεις όμως την μια ευκαιρία πίσω από την άλλη. Εμείς ούτε ευκαιρίες δημιουργούμε πλέον.
Πόσα κόρνερ κερδίσαμε σήμερα με την Αελ; Καμιά 10αρια; Είδατε να δημιουργείται κάποια φάση από κόρνερ; Αν ήταν μέσα ο Αϊλτον θα σκόραρε; Στην εκτέλεση κόρνερ το μόνο που έβλεπα ήταν την μπάλα να κατευθύνεται στο πρώτο δοκάρι χωρίς καν να φτάνει εκεί. Στατικές φάσεις; Αδούλευτες και επιπόλαιες εκτελέσεις. Φαντασία στο παιγνίδι μας; Μηδέν. Κατοχή της μπάλας, ναι. Μέχρι εκεί όμως.
Το μόνο που θα εισηγούμουν είναι να μην ξαναδοθεί Χριστουγεννιάτικη άδεια στην Ομάδα. Του χρόνου, στις 25 του μήνα και στην 1η Ιανουαρίου θα πρέπει να υπάρχει προπόνηση. Διπλή μάλιστα. Είναι στατιστικώς αποδεδειγμένο πως η Ομάδα μας χαλά κατά την διάρκεια των εορτών ότι κτίζει ολόχρονα.
Ο μόνος που δεν φταίει στην όλη ιστορία είναι ο κόσμος της Ομάδας. Μπορεί να είμαστε οι πιο ευτυχισμένοι οπαδοί του πλανήτη το 2011 αλλά θέλουμε να παραμείνουμε έτσι. Θέλουμε να ξεχωρίσουμε από τους υπόλοιπους. Ο στόχος πρέπει να είναι διαχρονικός. Κάναμε ένα τεράστιο βήμα και ξεχωρίσαμε από τις υπόλοιπες ομάδες. Θα πρέπει να συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό και να αυξάνουμε την απόσταση συνεχώς.
Η ιστορία του ΑΠΟΕΛ θυμίζει κάπου το παραμύθι με τον λαγό και την χελώνα. Πρώτοι μπροστά ... αποκοιμηθήκαμε λόγο σιγουριάς ... αλλά η χελώνα μας έφτασε! Και αν δεν ξυπνήσουμε έγκαιρα θα είναι πολύ αργά ... (και σίγουρα εμείς δεν είμαστε οι λαγοί ... είναι δοσμένος αλλού αυτός ο τίτλος)
1. Κατ' αρχή ο Γιοβάνοβιτς πρέπει να στέκεται μέσα στην περιοχή του προπονητή από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό! Με το να κάθεται στον πάγκο του οι ποδοσφαιριστές εφησυχάζοντα μιας και νιώθουν πως όλα πάνε καλά.
2. Ο Ατόρνο είναι καλός και φιλότιμος ποδοσφαιριστής. Δεν είναι όμως επιθετικός που μπορεί μόνος του να παίξει κορυφή. Δεν είμαι ειδικός. Αλλά ρε γμτ αφού τον είδα σε τουλάχιστο 4-5 παιγνίδια. Και δεν δουλεύει ...!!
3. Εν απουσία του Αϊλτον αλλά και στο ντεφορμάρισμα του Σολάρι ο μόνος που μπορεί στην θέση αυτή είναι ο Τρισκόφσκι.
4. Ο Αλεξάνδρου είναι παιδί δικό μας. Ωστόσο και αυτός δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει την διαφορά. Μπορεί ίσως να δώσει λύσεις από τον πάγκο. Ή έστω, μπορεί να βοηθήσει στο να πάρει ανάσες η υπόλοιπη Ομάδα. Ήταν εκ των κορυφαίων προτού η Ομάδα κάνει το ποιοτικό βήμα προς τα πάνω. Δεν βελτιώθηκε εκ τότε. Θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Σατσιά και Ηλία. Να είναι εκεί, να δίνει το 100% του εαυτού του όταν κληθεί.
5. Χρειαζόμαστε μεταγραφές. Έχουμε 2 επιθετικούς. Ο ένας τραυματίας και ο άλλος ντεφορμέ. Ο Τρισκόφσκι είναι πολυθεσίτης και εν απουσία Μαντούκα καλείται να βοηθήσει από άλλο πόστο.
6. Επένδυση στο μέλλον; Δεν βλέπω να γίνεται κάτι. Τουλάχιστο 1-2 νεαρούς (έστω κοινοτικούς) θα έπρεπε να είχαμε στην Ομάδα για να δουλεύουν με τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει αυτό. Και όταν φύγουν κάποιοι θα πρέπει να βασιστούμε πάλι σε μεταγραφές τελευταίας στιγμής. Ρίσκο δηλαδή. Και ακριβές. Και "αν" μας βγουν. Επιστροφή στα παλιά δηλαδή ...
Γράψτε μας τις δικές σας απόψεις ... τι θα κάνατε αν είχατε την ευχέρεια να πάρετε αποφάσεις ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου